juni 2005, Autobild
Back to the roots
Wie Mini zegt moet ook Groot Brittanie zeggen. Terug naar de oorsprong gaat het met deze tour over de Britse eilanden. Dat was al duidelijk bij de voorbereiding van deze duurtest. Want niet alleen de in 1959 geboren legendarische voorganger komt uit het voorname Oxford, ook de in Beieren ontwikkelde opvolger rolt sinds 2001 in dezelfde fabriek van de lopende band. Dus de landkaart tevoorschijn gehaald om een afwisselende route uit te zoeken.
We willen het de Duitse Brit niet te gemakkelijk maken. Kleine straatjes als ook snelwegen staan in het routeboek. Ook de Schotse hooglanden waar de enthousiaste Mini-rijders naar elkaar zwaaien.
Ondanks het vooruitzicht om vele kilometers links te rijden hebben we er zin in, tot één dag voor het vertrek. De airconditioning van de Cooper (meerprijs 1500 euro) doet het niet meer en verwarmt alleen. Dus op naar de BMW-dealer met het verzoek het snel na te kijken. Zo gezegd zo gedaan: 400 milliliter (450 gram) koelmiddel ontbrak, werd aangevuld, en we waren startklaar. Dat was het enigste technische probleem van de nog te rijden 5776 kilometer.
Weinig bagageruimte
’s Morgens vroeg pakken we de Mini. Dan blijkt overduidelijk dat onze bagage niet in de kofferbak van 150 liter gaat passen. In noodgevallen kan wel de rugleuning van de achterbank naar beneden om 670 liter bagageruimte te verkrijgen, maar we besluiten voor de meer geluidsarme oplossing en gooien onze overige bagage op de achterbank. Voor twee volwassenen is de achterbank toch onbruikbaar. Maar, zoals onze lezers bevestigen, kopen Mini-eigenaren geen Mini omdat hij zo praktisch is. Wie voor de Mini kiest doet dat voor zijn uiterlijk; stralend fris en karaktervol. En dat kost wat. De Mini start bij 22.000 Euro maar is veel kleiner dan de VW Golf (vanaf 16.000 Euro).
Op de eerste snelwegkilometers zonder maximum snelheid worden de wat slap aanvoelende 115 pk van de 1,6 liter viercilindermotor van Chrysler ten volle benut. De motor wil hoge toerentallen om op te kunnen schieten en wordt daarbij lawaaiierig en brommerig. Dan komt hij weliswaar tot 200 km/h, maar niet zonder veel windgeluid, fluiten aan de voorruit en een verbrand-dorst van 12,6 liter per 100 km. Het mooie sonore geluid van de uitlaat is daarbij het enige wat sportief overkomt van de viercilinder. Niet van deze tijd is het hoge olieverbruik van 0,8 liter gedurende deze etappe.
Op de Belgische en Franse snelwegen is er weer een maximum snelheid en het verstand krijgt weer de overhand. Rustig draait de Mini zijn kilometers tot aan Calais. In de haven is er dan de eerste noodgedwongen pauze, we kopen de tickets en rijden in de grote buik van de ferry. Dankzij de geringe lengte van maar 3,61 meter zijn er geen problemen bij het inparkeren. Maar ondanks de geringe omvang en glas rondom is het zicht naar achteren onoverzichtelijk. De inparkeerhulp (meerpijs 300 Euro) kan schade voorkomen. Irritant: De ver openende deuren en hun luide knal bij zelfs voorzichtig sluiten.
Kart gevoel
Bij aankomst in Dover laten we ons weer in de diep en comfortabele sportstoelen (270 Euro) vallen, zetten het Xenon licht (570 Euro) aan en concentreren ons vanaf nu op het links rijden. Het gaat langs de kust naar Brighton en na de derde kruising voelen we ons niet meer onzeker in het linkse verkeer.
In tegendeel, met een brede grijns sturen we naar de volgende rotonde. De voet blijft op het gaspedaal staan en met een lichte draai aan het stuur draait de Mini zijn heupen vanzelf langs de rondingen van de rotonde. De veren geven geen krimp en door de zijdelingse steun van de sportstoelen blijven we op onze plaats. Dankzij de korte carrosserie en de wielbasis van 2,46 meter is de bochtstabiliteit voor deze klasse ongekend. Het is het kart-gevoel waar iedereen van houdt die een Mini heeft.
Daarbij vallen alleen kleinigheden in negatieve zin op. De kleine tuimelschakelaars zitten te dicht bij elkaar en zijn wat rommelig in de middenconsole gemonteerd. Bij het naar beneden doen van de ramen word al snel de stabiliteitscontrole (meerprijs 320 Euro) uitgeschakeld. Gevaarlijk. In Zuid-England zijn we wel blij met het snel openen van de ramen. De airconditioning blijft uit, we genieten van de warmte en stellen in het DVD navigatiesysteem (meerpijs 2350 Euro) Birmingham in als bestemming.
Veel rijplezier in de stad en binnendoor weggetjes
Dwars door het groene Dartmoor-Nationaalpark gaat deze mooie weg met zijn krappe bochten en fraaie heuveltoppen. Dankzij de extreem stijve carrosserie laat de Mini nergens een kraakje horen en blinkt uit met zijn grip waar andere auto’s al lang rechtdoor waren gegleden. Alleen de vijfversnellingsbak laat zich niet meer zo makkelijk schakelen. Tussen de eerste twee versnellingen kraakt het. En bij de 100.000 kilometertest moest na 69.699 kilometer de versnellingsbak gewisseld worden.
Op de snelweg valt het ruimtegevoel voor zo’n kleine auto voorin op. De steile voorruit en de ver naar voren geplaatste daklijn zorgen daarvoor. Van een beklemmend gevoel zullen de passagiers op de rij geen last hebben. Alleen zijn de zittingen van de voorstoelen wat aan de korte kant.
Bij rijden in het stadsverkeer met veel optrekken en remmen valt dat niet op. De benen dansen op de pedalen en worden niet moe. Zo glijden Liverpool, Birmingham en Manchester voorbij. Het is heel duidelijk, de Mini hoort thuis op het circuit of bochtige landweggetjes. Dus weer van de snelweg af naar Lake District National Park richtung Glasgow.De boordcomputer (130 Euro, bij de navigatie zit het erbij) geeft duidelijk lagere temperaturen aan als we door de Schotse stad rijden. En dat is geen straf aangezien onze Mini voorzien is van stoelverwarming (280 Euro).
Met een warm achterwerk en onze blik op de Mickey Mouse oren achter het stuur rijden we door de Schotse Hooglanden. De Mini is in zijn element en legt met veel plezier zijn kilometers af naar het Noordelijke Thorso. Daar wacht het typische Engeland op ons: grijs, verregend, koud. Een goede reden nog eens een kritische blik te werpen op onze Mini: bestand tegen een duurtest. Weliswaar een stadsauto en wat klein voor 4 personen, maar het voldoet uitstekend op zijn verre reis naar Engeland, zijn thuis. En dat met veel rijplezier.
Back to Top