Als je over het eerste ontwerp van de nieuwe MINI spreekt valt de naam Gert Hildebrand heel vaak. Echter is Frank Stephenson (1959) de man achter het eerste ontwerp van de New Mini. Hieronder de belangrijkste ontwikkelingsstappen bij het ontwerpen van de nieuwe MINI met bijbehorende verklaringen van Frank Stephenson.
“Laten we het meteen goed doen. Laten we naar ons hart luisteren en niet alleen maar de doelgroepen voor ogen houden. Terug naar de stiften, potloden en kleimodellen – geen computer. Het belangrijkste – laten we het zo doen, dat het voor iedereen moelijk wordt niet te lachen als men ons door de straat ziet rijden.”
De belangrijkste factor in het ontwerpen van de Mini was de geest van de voorganger te bewaren in de moderne opvolger. Niet alleen de gezamenlijke verhoudingen vormen de Mini, maar ook de details zijn zeer belangrijk.
De Mini had altijd al verbredingen op de spatborden. We hebben verschillende varianten voor de Mini bedacht, zoals de gespoten versie op de linker tekening. Op het eind hebben we de ongespoten lijsten gekozen, omdat dit kleurcontrast het Mini-zijn van het nieuwe ontwerp ondersteunt.
Bij de meeste moderne auto’s zitten de achterlichten beknopt en in één lijn met het kofferdeksel omdat dit in een produktieproces een wezenlijke vereenvoudiging met zich meebrengt. De Mini had altijd al verschoven achterlichten ten opzichte van de sluitlijn, en we wilden dit detail ook in het nieuwe ontwerp behouden.
Het dak op de originele Mini was op de karosserie gezet, als een deksel. Dit effekt hebben we bereikt bij het nieuwe design door de dakzuilen zo te ontwerpen dat het lijkt alsof ze met glas bekleedt zijn. De tekening links laat zien hoe het er met conventionele zuilen had uitgezien.
De ronde koplampen en ook de direkt daaronder geplaatste knipperlichten zorgen ervoor dat men het Mini-gezicht altijd als zodanig herkennen kan. Één van de wat meer radikale oplossingen wat opkwam in onze gedachten was het plaatsen van het knipperlicht in de A-zuil (links), maar het typische Mini gezicht ging daardoor verloren.
Chroom is een uiterst belangrijke materiaal aan de nieuwe Mini- net zoals bij de oude. De verchroomde deurgrepen, de ringen rond de koplampen en de achterlichten vind men direct terug in het nieuwe design. De bumpers zijn op wens met chroomdelen te verkrijgen, wat het design uit 1959 weerspiegelt.
We hebben verschillende versies van de grill uitgeprobeerd. De rechtse versie verkreeg door het chroom en de dwarsstrepen de look van de klassieke Mini gril ondanks de onderbreking door de bumper. De draadgrill (links) was een alternatief waar we mee gespeeld hebben. Op het eind vonden we deze variant echter te agressief voor de Mini.
Het ontwerp van het interieur moest duidelijk aanleunen tegen het klassieke ontwerp maar ook een “up to date” moderne uitgave weergeven. Om dat te bereiken hebben we een nieuwe interpretatie gegeven aan elementen uit de klassieke vormgeving. Zo bereiken we het typische Mini gevoel, maar hebben we ook gelijktijdig rekening gehouden met de geest van de moderne tijd.
De schakelaars in de linker schets zijn drukschakelaars die geïntegreerd zijn in de linker unit. Maar toen we eenmaal gekozen hadden voor middenconsole hebben we de voor de Mini typische tuimelschakelaars gekozen.
De luchtinlaten zijn rond van vorm en kunnen bewegen in hun houders zoals ook ogen. Ondanks dat we ook andere designs uitgeprobeerd hebben, zoals b.v. links weergegeven, bleven we op het einde toch bij het “eyeball”-design zoals ook de voorganger dat had.
Gedomineerd door de grote snelheidsmeter in het midden zoals ook bij het origineel, toont de rechter tekening al bijna de definitieve versie van het dashboard. De linker laat een ander oplossing zien met snelheidsmeter en toerenteller samen. Maar een centrale snelheidsmeter is zo typisch Mini en het geeft het ontwerp van het dashboard een uitgebalanceerde en symmetrische “Look”.
De deuren van de 59er Mini waren zo ontworpen om zoveel mogelijk gebruik te maken van de aanwezige ruimte. Dat wilden we bij nieuwe Mini overnemen maar wel geïnterpreteerd volgens de moderne maatstaven. De grote ovale openingen brengen nu aanzienlijk extra opbergruimte terwijl de dwars geplaatste stangen het design van de middenconsole herhalen.
Dit ontwerp werd in 1998 al getekend door Stephenson die in juli 2002 hoofd Concept en Design is geworden bij Ferrari/Maserati na 11 jaar designer te zijn geweest bij BMW. Na zijn successen bij Ferrari werd hij hoofd designer bij Fiat waar hij, naast de ontwerpen voor de Punto en Bravo, het Fiat 500 concept van Roberto Giolito (tevens ontwerper van de Multipla) omzette naar een productierijpe Fiat 500.
Back to Top