R52 Cabrio

De langverwachte Mini cabriolet maakt zijn opwachting. In juli komen de One en de Cooper. De Cooper S en de Works-versie maken een maand later hun debuut in ons land.

De populairste uitvoering van de Mini hatchback, onder welke naam de dichte versie vanaf nu door het leven zal gaan, is de Cooper. Ook de Cabrio zal zoals het er nu naar uitziet voornamelijk in Cooper-trim het straatbeeld sieren. Die grijpen we bij de kladden voor een nadere kennismaking.

Het stoffen dak van de hedendaagse Mini opent volautomatisch. Er hoeven niet eerst handmatig hendels te worden ontgrendeld. Helemaal open en bloot hoef je niet te zitten, als je dat niet wilt. De kap heeft namelijk een schuifdakfunctie. Als je daarvoor kiest, opent het dak zich over een afstand van 40 centimeter, waarbij het frame, dat anders loskomt van de voorruitstijl en zich Z-vormig opvouwt, gewoon op de A-stijlen blijft rusten.

Mini presenteert de cabrio als een volwaardige vierzitter. Da’s ons wat al te optimistisch. Met twee volwassenen voorin, rest er maar bar weinig beenruimte voor passagiers op de achterbank. Bovendien eisen de elementen van de elektrische kap nogal wat ruimte op; de kunststof zijpanelen ter hoogte van de achterbank dringen vrij ver het interieur binnen. De leuning van de bank is in twee delen neer te klappen, zodat de Mini toch behoorlijk wat kan meesjouwen als het werkelijk moet.

Lomp
Een cabriolet rijd je bij voorkeur open. In de Mini cabrio is dakloos rijden een bron van plezier tot zo’n 120-130 km/h. Gaat het harder, dan ontkom je er niet aan het windscherm tussen de voorstoelen en de achterbank te monteren. Staat dat eenmaal achter je rug, dan kun je ook bij hogere tempi lekker in de open lucht blijven zitten. Een goed gesprek zit er dan alleen niet meer in. Achterpassagiers zitten goed ingekapseld; de achterbankleuning is vrij hoog opgetrokken, en daarbovenuit torenen de rolbeugels. Eerlijk gezegd verstoren die het verder geslaagde ontwerp van de Cabrio nogal. Jammer. Ze zijn niet alleen hoog, maar de kunststof bekleding maakt de rollbar bovendien nogal lomp. Dat effect wordt nog eens versterkt doordat er ook hoofdsteunen op gemonteerd zijn.

De Cooper Cabrio is als gevolg van allerlei verstevigende maatregelen aan de carrosseriestructuur circa honderd kilogram zwaarder dan de hatchback en da’s merkbaar. De 115 pk sterke 1,6-litermotor moet harder werken om de gang erin te houden. Gebleven is de kartachtige handling, die we kennen van de Cooper hatchback. De carrosserieversterkingen hebben het gewenste effect; de koets tordeert minimaal en eigenlijk verraadt alleen een nu en dan vibrerend stuurwiel dat je met een cabriolet op pad bent.
De Mini One en Cooper Cabrio verschijnen in juli. Een maand later volgt de Cooper S. Wie een Mini Cabrio begeert, kan het beste nu vast bij de dealer voor de deur gaan liggen. De Nederlandse importeur heeft er driehonderd toegewezen gekregen, waarvan de helft al op voorhand verkocht is.

Autoweek